با ورود گستردۀ اجناس اروپائی به ایران در دورۀ قاجار به مرور بسیاری از کالاهای ایرانی که از مرغوبیت و آوازه‌ای برخوردار بودند- پارچه‌های تولید شده در کاشان، اصفهان، یزد و... – فروش اجناس ایرانی نه تنها در بازارهای دنیا بلکه در ایران نیز از دست رفت. با تشکیل حکومت پهلوی و رواج شعارهای میهن پرستی، توسعه و پیشرفت برخی از روشنفکران ایرانی سعی نموده با تولید کالاهای ایرانی نیاز کشور را از برخی اجناس خارجی تا حد امکان بی‌نیاز سازند. اگرچه این انگیزه در دورۀ قاجار نیز از سوی برخی ایرانیان انجام پذیرفت. میرزا مهدی اژئی از طلاب روشنفکر اصفهان از ساکنین مدرسه جدۀ کوچک با اندیشۀ تولید کالای داخلی به تهیه و تولید کبریت در اصفهان پرداخت. اژئی برای تولیداتش نامی انتخاب نمود که نمایان‌گر اندیشۀ بی‌نیازی او محصولات غربی بود، کبریت وطن.
کبریت وطن به علت عدم رقابت با کبریت‌های خارجی از نظر قیمت پس از مدتی، تهیه و تولید آن متوقف گردید. هر دانه از کبریت‌های تمام دست ساز وطن یک‌صد دینار و نیم و کبریت‌های خارجی دانه یک‌صد دینار به فروش می‌رسید. با این حال تولید این کبریت‌ها در آن ایام در اشتهار میرزا مهدی اژئی تأثیرگذار بود. بطوری که در عنوان روزنامه گیتی‌نما منتشره در سال‌های 1309- 1310 ه. ش. پس از نام خود عنوان مخترع کبریت اصفهان نیز ذکر می‌شد.
به نقل از تاریخ جراید و مجلات، محمد صدر هاشمی، اصفهان، ج3، 173- 174.